Het werkt verslavend, een eigen bedrijf runnen.

Wanneer ik ga werken als stewardess heb ik altijd even moeite om mijn gezin en thuis achter te laten. Daar is nu ook nog La Molineta bijgekomen.

We zijn de afgelopen drie jaar zo hard bezig geweest met de opbouw en nu kan ik zeggen dat het bijna is zoals we willen. Alles is opnieuw geverfd, er staan nieuwe zonnebedjes bij het zwembad, er is een nieuwe overkapping bij de receptie ( dit keer waterdicht) en we hebben comfortabele matrassen op de bedden liggen.

Elk jaar wordt de opbrengst uit de groentetuin beter en zien de tuinen er mooier uit. Ook maken we veel zelf van wat er te vinden is op het terrein. Een speeltafel voor de kinderen van planken die op de oude overkapping lagen of een tafeltje voor bij het zwembad.

Het geeft zo’n kick om het mooi te zien worden en van gasten, die hier voor de tweede of zelfs derde keer komen, te horen dat het steeds meer verbetert en completer wordt.

Ik wil dus eigenlijk niet op reis, ik wil verder klussen, tuinieren en aan kant maken. Natuurlijk is het nooit helemaal af. Alleen al de 4 hectare grond blijft werk geven. En de ideeën blijven ook komen. Het is dus goed om af en toe even weg te zijn . Even tijd voor mijzelf. Alhoewel ik op reis weer veel op de computer werk. Zoals deze blog schrijven bijvoorbeeld, het meeste is boven in de lucht geschreven. Ook dat werpt zijn vruchten af, al die uurtjes op de laptop. Voor de zomer zijn we grotendeels volgeboekt.

Af en toe hebben wij ook een dagje geen zin, maar dan hebben we weer een barbecue waarbij het net is of we met vrienden aan tafel zitten en dat geeft direct weer nieuwe energie.

We hebben er weer zin in dit jaar!