Het is ijskoud hier”! zeiden mijn kinderen toen we vorige week in Nederland aankwamen. Zij zijn geboren in Spanje, de hoge temperaturen zijn voor hun de maatstaf. Net zoals de rest van het leven in Spanje. Zij zijn gewend aan alle ruimte op La Molineta en aan het vele buitenshuis leven wat wij daar doen. Lekker op een terrasje een drankje en/of een hapje doen is niet vreemd voor ze. Met de betaalbare prijzen in de horeca is dat nog regelmatig te doen. Een biertje kost over het algemeen 1 euro. Dan maakt daar ook regelmatig gebruik van door voetbal te gaan kijken. Hij blij in de kroeg en ik ook blij thuis zonder voetbal.

Laatst gingen we uit eten en bestelde ik salmorejo ,heerlijke koude tomatensoep, wat dikker dan de gazpacho met stukjes ei, serrano ham en sinaasappel erin. De prijs was €4,50, een beetje prijzig dacht ik nog. Kreeg ik een schaal met 4 kommen erbij, was het genoeg voor allemaal!

Het spaans dat Cat en Sam spreken is Andalus, spaans waar de meeste woorden niet helemaal uitgesproken worden. Zo wordt ik door Cat regelmatig “verbetert” in mijn noordelijke spaans.

Na 7 jaar in Spanje kan ik wel zeggen dat wij ons helemaal thuis voelen. Ik kan me moeilijk voorstellen ooit weer in Nederland te wonen.

Twee weken geleden hebben we wel iets typisch Nederlands gedaan, een fietstour door Malaga. Het was een stadstour van 3 uur met een Nederlandse gids, die ons van alles vertelde over de stad. Na 3 jaar een paar keer per maand van het vliegveld te vertrekken weet ik nu eindelijk iets meer over de historie en hoe het stadscentrum in elkaar zit. www.biketoursmalaga.com

Nu is het vakantie en hoop ik dat we nog wat meer van onze omgeving kunnen gaan ontdekken.

Van KLM heb ik 2 en een halve maand vrij, tijd genoeg dus

Bianca